De werkgroep omvat zowel documentaire als straatfotografie omdat beide vormen verwant zijn. Bij documentair probeert de fotograaf een maatschappelijk thema vast te leggen op een verhalende manier. Dat kan in één enkele foto, maar vaak wordt het een serie. Documentaire fotografie lijkt in eerste instantie gemakkelijk als je een goed onderwerp hebt, maar we kennen het allemaal wel: een project dat al tijden in je hoofd zit, maar dat er om verschillende redenen niet uitkomt. Daarnaast is de juiste beeldtaal nodig, zodat de ander je verhaal herkent en je bedoeling over komt.
Straatfotografie richt zich op mensen in de publieke ruimte zoals straten, parken, musea en metrostations. De mensen worden gefotografeerd zonder dat ze zich daar bewust van zijn waardoor het natuurlijke foto’s oplevert. Een straatfotograaf gaat als een vrijbuiter op jacht naar een unieke foto die op het intuïtief juiste moment wordt genomen. Denk aan “le moment décisif” van Henri Cartier-Bresson. Het primaire doel is een subjectieve indruk geven van de ervaring van het dagelijkse leven.
In de werkgroep kun je van elkaar leren en reacties krijgen zodat je verder kunt komen.
